18 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ Κερτ...

Πάνε 18 χρόνια από τότε που ένας ηλεκτρολόγος ανακάλυψε νεκρό τον Κερτ Κομπέιν, στο σπίτι του, στην λίμνη Ουάσινγκτον, που είχε πάει εκεί για να εγκαταστήσει ένα σύστημα ασφαλείας. Εκτός από μια ελάχιστη ποσότητα αίματος που έτρεχε από το αυτί του Κομπέιν, ο ηλεκτρολόγος ανέφερε πως δεν είδε κανένα άλλο σημάδι τραυματισμού, και αρχικά νόμιζε πως ο Κομπέιν κοιμόταν, μέχρι τη στιγμή που είδε το όπλο που ήταν στραμμένο προς το πηγούνι του Κομπέιν. Ένα σημείωμα αυτοκτονίας βρέθηκε που έλεγε, "Δεν έχω νιώσει τη διέγερση που μου προκαλούσε το να ακούω και να δημιουργώ μουσική, μαζί με το πραγματικό γράψιμο...εδώ και πάρα πολλά χρόνια". Στο σώμα βρέθηκαν συγκεντρωμένα μεγάλα ποσά ηρωίνης και ίχνη από Valium. Το σώμα του Κομπέιν βρισκόταν εκεί για μέρες. Η ιατροδικαστική έκθεση εκτιμά πως ο Κομπέιν πέθανε στις 5 Απριλίου 1994.


Read More...
Ο Κερτ Κομπέιν γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1967 στο Αμπερντίν της Ουάσινγκτον και πέρασε τους έξι πρώτους μήνες της ζωής του στο Hoquiam της Ουάσινγκτον, πριν η οικογένειά του μετακομίσει στο Αμπερντίν . Οι γονείς του ήταν ο Ντόναλντ και η Γουέντι Κομπέιν.Όταν ο Κομπέιν ήταν οκτώ ετών, οι γονείς του χώρισαν, ένα γεγονός που ο ίδιος υποστήριζε ότι επηρέασε βαθύτατα τη ζωή του. Η μητέρα του επεσήμανε ότι η προσωπικότητά του άλλαξε δραματικά, με τον Κομπέιν να γίνεται πιο ακοινώνητος. Σε μια συνέντευξη το 1993, ο Κομπέιν είπε, "Θυμάμαι να νιώθω ντροπή για κάποιο λόγο. Ντρεπόμουν για τους γονείς μου. Δεν μπορούσα πια να αντικρίσω κάποιους φίλους μου από το σχολείο, γιατί ήθελα απελπισμένα να έχω την κλασική, ξέρετε, συνηθισμένη οικογένεια. Μητέρα, πατέρα. Ήθελα αυτή την ασφάλεια, έτσι μου κακοφαίνονταν οι γονείς μου για αρκετά χρόνια εξαιτίας αυτού." Μετά από ένα χρόνο που ξόδεψε ζώντας με τη μητέρα του, μετά το διαζύγιο, ο Κομπέιν μετακόμισε στο Μοντεσάνο της Ουάσιγκτον για να ζήσει με τον πατέρα του, αλλά μετά από κάποια χρόνια η νεανική του επανάσταση έγινε υπερβολικά σαρωτική και βρέθηκε ανακατεμένος με την οικογένειά του και τους φίλους του.Στα τέλη του 1986, ο Κομπέιν μετακόμισε στο πρώτο δικό του σπίτι και πλήρωνε το νοίκι δουλεύοντας στο παραλιακό θέρετρο, περίπου 32 χλμ. από το Αμπερντίν. Την ίδια εποχή, ο Κομπέιν ταξίδευε όλο και πιο συχνά στην Ολύμπια, Ουάσινγκτον (Olympia, Washington) για να συμμετέχει σε rock παραστάσεις. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του στην Ολύμπια, o Kομπέιν άρχισε μια σχέση με την Tracy Marander.


Nirvana..

Για τα 14α γενέθλιά του ο θείος του τον έβαλε να διαλέξει ανάμεσα σε μια κιθάρα και σε ένα ποδήλατο για δώρο. Ο Κομπέιν διάλεξε την κιθάρα. Άρχισε να μαθαίνει μερικά κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων και των "Back in Black" των AC/DC και το "My Best Friend's Girl" των The Cars, και σύντομα άρχισε να δουλεύει πάνω σε δικά του τραγούδια.

Στο λύκειο, ο Κομπέιν σπάνια έβρισκε κάποιον για να εξασκούνται μαζί. Όταν σύχναζε στο χώρο εξάσκησης των Melvins, γνώρισε τον  Krist Novoselic, έναν ακόμα ένθερμο υποστηρικτή του πανκ ροκ. Η μητέρα του Novoselic είχε ένα κομμωτήριο όπου ο Κομπέιν και ο Novoselic εξασκούνταν περιστασιακά στο δωμάτιο του επάνω ορόφου. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Κομπέιν προσπάθησε να πείσει το Novoselic να σχηματίσουν ένα συγκρότημα δανείζοντάς του ένα αντίγραφο από ένα demo που είχε ηχογραφήσει ο Κομπέιν με το προηγούμενο συγκρότημά του,τους Fecal Matter. Μετά από μήνες παρακλήσεων, ο Νovoselic συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Κομπέιν, σχηματίζοντας τους Nirvana.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της συνεργασίας τους, ο Novoselic με τον Κομπέιν επεξεργάζονταν μια μεγάλη λίστα ντράμερ. Τελικά κατέληξαν στον Chad Channing, με τον οποίο η Nirvana ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Bleach", το οποίο κυκλοφόρησε από τη Sub Pop Records το 1989. Ο Κομπέιν, όμως, δεν ήταν ευχαριστημένος με το στυλ του Channing, οδηγώντας το συγκρότημα να ψάξει για αντικαταστάτη, καταλήγοντας τελικά στον Dave Grohl. Με τον Γκρολ το συγκρότημα βρήκε τη μεγαλύτερη επιτυχία του με το πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε από μεγάλη εταιρία, το Nevermind

Ο Κομπέιν αγωνίστηκε να συμβιβάσει τη μεγάλη επιτυχία των Nirvana με τις underground ρίζες τους. Επίσης, ένιωθε κατατρεγμένος από τα MME, συγκρίνοντας τον εαυτό του με τηFrances Farmer. Ακόμα ήταν αγανακτισμένος με τα άτομα που υποστήριζαν πως ήταν φανς του συγκροτήματος αλλά τους διέφευγε εντελώς η ιδεολογία της μπάντας.

Ένα, ιδιαίτερα θλιβερό για τον Κομπέιν, γεγονός περιελάμβανε δύο άντρες που βίασαν μια γυναίκα καθώς οι Nirvana τραγουδούσαν το τραγούδι Polly. O Κομπέιν καταδίκασε το επεισόδιο στο βιβλιαράκι που κυκλοφόρησε με την αμερικανική έκδοση του άλμπουμ Incesticide: "Πέρσι, ένα κορίτσι βιάστηκε από δύο σπατάλες σπέρματος και όρχεων καθώς τραγουδούσαν τους στίχους του τραγουδιού μας "Polly". Έχω πρόβλημα να αποδεχτώ ότι υπάρχουν τέτοια είδη πλαγκτόν ανάμεσα στο κοινό μας. Συγγνώμη για την κακοποίηση της πολιτικής ορθότητας αλλά έτσι νιώθω!"

Επειδή ο Κομπέιν αντιπαθούσε πάρα πολύ τους σεξιστές και ήταν περήφανος που οι Nirvana έπαιξαν σε μια εκδήλωση για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων υποστηρίζοντας το No On Nine στο Όρεγκον το 1992 και αναμείχθηκαν στο Rock on Choice από την αρχή της εκστρατείας των L7. Ένα άρθρο από τα ημερολόγια του, που δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του, δηλώνει πως η σεξουαλική απελευθέρωση μπορεί να γίνει δυνατή μόνο μέσα από την εξάλειψη του σεξισμού.