Εγώ ο Κλαύδιος..!! (Pt 3)

Για Τρίτη και συνεχόμενη μέρα κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά , αρθρογραφώ για το μπλόγκ του Batigoal ( μπορώ να πω ότι το απολαμβάνω χιχιχιχιχι ) . Φλέγοντα ζητήματα λοιπόν… Στα προηγούμενα δύο άρθρα έδωσα έμφαση σε πιο γνωστούς μουσικούς , αυτή τη φορά λέω να αφήσω στην άκρη την «αφρόκρεμα» και να κάνω μια βουτιά στα βαθιά και άγνωστα νερά της heavy metal σκηνής. Το φαινόμενο που πρόκειται να αναλύσω στις παρακάτω σειρές είναι τόσο μα τόσο οικείο στα άτομα τόσο του φιλικού ( πόσες ώρες έχουμε φάει με τον Πολέμιο και τον Ρίλαο (γνωστό και ως “the beast” ) σε αυτή τη συζήτηση) όσο και του οικογενειακού περιβάλοντος μου ( Σεμπάστιαν μην γελάς ) . Ονομάζεται φαινόμενο Βlaze φίλες και φίλοι!

Read More..




Όταν λέμε Blaze δεν εννοούμε βέβαια τους Blaze του πρώην vocalist των Maiden , Blaze Bayley ( αλώστε η μπάντα έχει αλλάξει όνομα) , εννοούμε μια άγνωστη πλην μυστηριώδη μπάντα από την Ιαπωνία ( ΠΡΟΣΟΧΗ! Υπάρχουν 2 ιαπωνικές μπάντες με το όνομα Blaze ) . Αναφέρομαι στους Blaze από την Osaka, μια μπάντα η οποία ιδρύθηκε το 1998. Ο παρθενικός released δίσκος της μπάντας ο «Blaze» βγήκε στα ράφια κάποιων τοπικών ιαπωνικών δισκοπωλείων την 1η Ιουνίου του 2007 self-released! Να σημειωθεί ότι η μπάντα δεν έχει δώσει από τότε σημεία ζωής , no συναυλίες ( τουλάχιστον επί ευρωπαϊκού-αμερικανικού-αυστραλιανού εδάφους ) , no more δίσκους ( ούτε ένα single ρε αδερφέ! ) , να φανταστείτε δεν μπορεί κανείς να βρει τους στίχους από αυτά τα ελάχιστα τραγούδια σε ολόκληρο το διαδίκτυο!




Εν έτει 2010 , εγώ ο Κλαύδιος καθήμενος εις το Rising με κάτι φιλαράκια ακούω για πρώτη φορά το The Night Speaks … Αμέσως το αυτί μου σταματάει να ακούει τις παπαρολογίες που λεγόντουσαν εκείνη τη στιγμή και εστιάζει το 100% μίας εκ των 5 αισθήσεων μου ( την ακοή ρε στόκε! ) στο άσμα που ακούγεται από τα ηχεία. Αμέσως , ο εγκέφαλος δίνει εντολή στα πόδια μου να σηκωθούν από την καρέκλα και στα χέρια μου να αφήσουν τη μπύρα… Αρχίζω έτσι να κατευθύνομαι προς το παλικάρι που έκανε τις μουσικές επιλογές. «Τι είναι αυτό που παίζει?» ρωτάω όλος προσμονή… έρχεται η απάντηση « Blaze, the night speaks» . «What the fuck?!» σκέπτομαι? «Τι στο διάολο είναι αυτοί οι Blaze?» Την επόμενη κιόλας μέρα είχα μάθει όλο τον δίσκο απ έξω, κάθε νότα , κάθε σημείο του κάθε σόλο ( εκτός απ τους στίχους ).


Κάνοντας την αξιολόγηση του δίσκου , χωρίς καν να ξέρω τι λένε οι στίχοι, βαθμολογώ με 10/10 ! Μα τι ήχος! Μα τι δυναμικότητα! Μα τι σόλο που σε ξεσηκώνουν! Αν μπορούσα να τους χαρακτηρίσω με 1 επίθετο θα χρησιμοποιούσα το «καλοκαιρινοί». Είναι τέτοια η ενέργεια που σου μεταδίδουν , που σε ανεβάζουν ακόμα κ αν έχεις σαράντα πυρετό την μέρα που είναι να πας στο Wacken! Είναι τόσο αισιόδοξο το περιεχόμενο του δίσκου που σε κάνει να θες να τα παρατήσεις όλα και να βγεις στο πάρκο της γειτονιάς σου φωνάζοντας «Can you see the light»! Από το εναρκτήριο «On the run» μέχρι και το τελευταίο « Place in the sun» ( αφήνω απ έξω το outro ) ο δίσκος αυτός είναι αποδεδειγμένα μεγαλύτερος χορηγός θετικής ενέργειας και από 100000 νταμιτζάνες amita motion !!! 


Μπορεί να μην καταλαβαίνεις γρι απ’ όσα λέει ο φίλτατος γιαπωνέζος vocalist , αλλά η φωνή του είναι just η κατάλληλη για να σε ανεβάσει μετά από ένα 4ωρο αρχαία-λατινικά! Τι άλλο να πω… ελπίζω να σας κάλυψα…


Το πρόβλημα μου είναι ότι τέτοιες ΜΠΑΝΤΑΡΕΣ (και δεν είναι μόνο οι Blaze είναι μυριάδες μυριάδων ) δεν γίνονται ποτέ γνωστές και δεν μπορούμε να βρούμε ούτε ένα δίσκο τους , την εποχή που «επιτυχημένοι» θεωρούνται οι Black Veil Brides και οι Suicide Silence ( ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ) . That’s all for now ! see you soon! Φιλάκια ρουφηχτά    Always see the light in the sky from the street