Agroviking VS Τριμπούρδελο

Μετά την αναμενόμενη επιτυχία, του πρώτου άρθρου μου σε Ασία και Βορειοδυτική Αφρική (ειδικά στο Dogondoutchi της Νιγηρίας, τα φιλιά μου στην Oudubugia και την ξαδέρφη της την Oudoubugiai),για το “Poser Disposer”, έφτασε η ώρα να ταράξω και τα χωρικά μας ύδατα και εδάφη, με ένα άρθρο «φωτιά», που θα προβληματίσει μέχρι και το ελληνικό κοινοβούλιο.

Σε αυτό το άρθρο θα γίνει λόγος για την πονεμένη ελληνική σκηνή. 

Ήδη αρκετοί από εσάς που διαβάζετε, μόλις είδατε το θέμα σκεφτήκατε τρίβοντας τα χέρια σας, (ωραία θα χώσει και τους… γιατί την είδαν κάπως). Άλλος σκέφτηκε, (μια χαρά, μακάρι να κράξει και τους… γιατί ο τραγουδιστής τους, πηδάει την αδερφή μου και την γκόμενα μου ταυτόχρονα).

READ MORE...

Λοιπόν. Όχι δεν θα κράξω και δεν θα πω ονόματα. Ο λόγος? Θα είναι τόσο fail να κράξω τους Triskataric Pandemonium από την Καρδίτσα, ή τους Necroskatema από το Τσινάφορο Αρκαδίας, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι δεν τους γουστάρετε.

Καταρχήν μιας και θεωρώ ότι η έκφραση “ελληνική σκηνή”, δεν αντικατοπτρίζει σε καμιά περίπτωση την πραγματικότητα της Ελλάδας στο θέμα metal, δεν θα την ξανά αναφέρω και στην θέση της θα βάλω μία λέξη, που η δυναμική και η μαγεία της όταν την προφέρεις, μπορεί να χωρέσει τα 30 και πλέον χρόνια της ελληνικής πορείας στον σκληρό ήχο της metal. Η λέξη είναι "Τριμπούρδελο". Δοκιμάστε να την πείτε. Νιώστε την. Καταλάβετέ την. Αγαπήστε την. Αν είσαι κιθαρίστας, πες την με κλειστό το στόμα και τα δόντια κολλημένα μεταξύ τους. Μοιάζει με τις ρυθμικές κιθάρες των “Ice Dearth”. (Όχι δεν το έγραψα λάθος). 

Το 70% των Ελλήνων μεταλλάδων έτσι πιστεύει ότι λέγονται). Αν είσαι ντράμερ πρόφερε την με ανοιχτό το στόμα αλλά η γλώσσα να μην ακουμπάει τον ουρανίσκο. Το "τρρρρ" είναι σαν τον ήχο από τα δίκασα του Kollias και το "μπούρδελο" είναι το βαθύ tom και πάει κάπως έτσι... Τρρρρρρρρριμπούρδελο. Αν είσαι μπασίστας μην δοκιμάσεις να την πεις καν. Δεν βαριέσαι?

   Ας ξεκινήσω με κάτι σοβαρό για αρχή. Μπορεί να είναι παγκοσμίου φήμης, αλλά ακόμα αφορούν το Τριμπούρδελο μας. Αν και τους γουστάρω όσο μια μαύρη Jackson RR1 (χαρισμένη από την Masha των Arkona), όταν άκουσα 3 κομμάτια από το επερχόμενο album τους "Κατά τον δαίμονα εαυτού", μπόρεσα να καταλάβω ότι οι Rotting Christ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ξέμειναν από ιδέες και αναμασούν το Aealo και το Theogonia. Όλα σε ένα, με ένα όμως υπέροχο εξώφυλλο.

  

Σε αυτό το σημείο (εξαιρώ όσους ακούνε R.C από την εποχή του Thy Mighty Contract) και συνεχίζω με τους οπαδάρες των Rotting Christ που έχουν όλη την δισκογραφία των τελευταίων 4 χρόνων… Μου ρίχνετε καντήλια και σούτια. Στην τηλεόραση ο Λιακόπουλος έχει εκπομπή με 546 βιβλία με την φάτσα μου σε κίτρινο φόντο, που γράφουν "ζει ανάμεσα σας" και τα πουλάει όλα μαζί 29 ευρώ και είναι και τελευταία εκπομπή...

  Σκεφτείτε όμως απλά και λογικά. Αν το ίδιο το έκαναν οι "Chalvas Farsalon" ή οι "Echompanda Mpaskevromu Ni", θα τους λέγατε τεμπέληδες ή κουραστικούς. Τώρα όμως σιωπή. Μου θυμίζει η φάση Λαζόπουλο, που ενώ ήταν κι αυτός στο κότερο με τις κόκες και έκανε τα αίσχη, τώρα είναι στο απυρόβλητο, επειδή έχει μια πετυχημένη εκπομπή… Εγώ περιμένω περισσότερα από τον Σάκη γιατί ο ίδιος έχει βάλει τον πήχη πολύ ψηλά και στο παρελθόν απέδειξε ότι είναι ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ. Ας αφήσει λοιπόν τα τερτίπια των δισκογραφικών εταιριών που ζητάνε δίσκο κάθε 667 ώρες και ας αράξει με την ησυχία του, να ετοιμάσει άλλο ένα καινοτόμο δίσκο, όπως έκανε στο παρελθόν. Το έχεις ρε Τόλη και είσαι πολύ τρανός για να πέφτεις σε τέτοια λάθη.

  Συνεχίζω με μικρότερες μπάντες του Τριμπούρδελου και ας πάμε να γνωρίσουμε τα μέλη που τις απαρτίζουν.

Μιας και ανήκω και ο ίδιος σε μπάντες (όπως και το 99% από εσάς που το διαβάζετε), θα σας πω μερικά μυστικά του χώρου που οι νεότεροι ίσως δεν γνωρίζετε. Από εδώ και πέρα όταν βλέπετε ελληνική μπάντα, να σας έρχεται στο νου σας το παρακάτω ανέκδοτο.

Τι γίνεται αν συναντηθούν, ένας φραγκάτος, ένας ιδεολόγος, ένας που βαριέται πολύ, ένας γκομενιάρης και ένας που ξέρει να παίζει ντραμς? Κάνουν μια ελληνική metal μπάντα.

   

Φραγκάτος συνήθως είναι ο ένας κιθαρίστας, αυτός που κάθεται δεξιά. Λόγω χρημάτων έχει κιθάρα, πεταλιέρα με πολλά εφέ, ενισχυτή 100+ watt, αλλά σπάνια έχει χρόνο να μάθει να παίζει. Άσε που λόγω χρημάτων έχει κάνα ps3 ή κάνα pc με turbo κάρτα γραφικών 2000 ευρώ και έχει λιώσει όλα τα παιχνίδια που υπάρχουν. Παίρνει τοξότη ή μάγο στα RPG για να βαράει από μακριά, ενώ όταν παίζει Need For Speed προτιμάει τις πίστες με μεγάλες ευθείες για να πιάνει τελικές, γιατί για drift ούτε να το σκέφτεστε… δεν είναι και πολύ τεχνίτης είπαμε…   

  

 Ο ιδεολόγος είναι συνήθως ο άλλος κιθαρίστας (μαντέψτε σε ποια μεριά κάθεται). Γράφει μουσική για κάθε τι καινούριο που τον απασχολεί ή τον αντιπροσωπεύει την τελευταία εβδομάδα. Βέβαια σαν ιδεολόγος είναι άφραγκος και έτσι σπάνια έχει δική του κιθάρα. Συνήθως υπάρχουν και ελληνικές μπάντες με 1 κιθαρίστα. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει όλες τις ιδιότητες ο ένας. Τα παιδιά ψάχνουν και δεύτερο, απλά στο χωριό που μένουν δεν υπάρχει άλλος εκτός από τον κυρ Θανάση που παίζει μπουζούκι. Η αλήθεια είναι ότι μια φορά τον δοκίμασαν, αλλά δεν τα βρήκαν μεταξύ τους… (για να τα λέμε όλα). Ο ιδεολόγος δεν παίζει RPG γιατί δεν έχει pc ή κάποιο ps. Αν είχε όμως δεν θα του άρεσε να παίζει, γιατί δεν είναι no lifer.  

  Αυτός που βαριέται πολύ, είναι ο μπασίστας. Ναι μεν ξέρει να παίζει καλά, αλλά είναι τόσο χαμηλωμένος στις πρόβες που της συχνότητες του τις αντιλαμβάνονται μόνο μερικά έντομα και οι νυχτερίδες, (επειδή έχει ενισχυτή 15w, όταν ο φραγκάτος παίζει με Line6 100w και ο ιδεολόγος με έναν δανικό Marshall 100w από τον κυρ Θανάση). Έτσι κάθε φορά που έχει πρόβα η μπάντα, ο μπασίστας φοράει mp3 στα αυτιά του και ακούει την Βαλκανική Μπάντα με τα Χάλκινα, από το τελευταίο τους live στην Φλώρινα. (Είναι open mind όμως καθότι μουσικός)... Αυτός έχει pc αλλά δεν παίζει RPG, γιατί βαριέται πάρα πολύ να ανεβάσει lvl τον παίκτη του. Πάντα βλέπει μόνο τα τρέιλερ των παιχνιδιών ενώ αν παίξει κάποτε, παρατάει τους παίκτες του στο 7-8 lvl (εκεί που αρχίζουν τα δύσκολα).

  Γκομενιάρης είναι συνήθως ο frondman της μπάντας. Ο τραγουδιστής. Το αηδόνι. Γράφει στίχους, ακόμα και για το ποια μεριά του αρέσει να είναι γυρισμένο το κωλόχαρτο στο WC. Είναι ο μορφονιός της μπάντας, αυτός που όταν ο κιθαρίστας παίζει σόλο, αυτός πηγαίνει στην πλευρά της σκηνής που είναι η μία και μοναδική γκόμενα που πήγε να τους δει (ξαδέρφη του ντράμερ συνήθως, που γουστάρει τον ιδεολόγο κιθαρίστα αλλά την σπρώχνει ο φραγκάτος λόγω αυτοκινήτου) και αφού την κοιτάζει επίμονα μπαίνει στο refrain που λέει (woman be my slave or i'll fapping all the day), δείχνοντας την όλο νόημα... Αυτός παίζει sims, simcity ενώ λατρεύει το pacman γιατί απλά ΜΠΟΡΕΙ.

  Και βέβαια ο ντράμερ. Ο καλύτερος φίλος του μουσικού. Πάντα μετά την πρόβα ή το live, να του βάζετε ένα μπολάκι με νερό και αμέσως να του χαϊδεύετε την τρίχα κάτω από το πιγούνι. Χαίρεται και είναι μια επιβράβευση για τα ακατάπαυστα blast beats που έπαιξε για να ακολουθήσει τις παπαριές σας, που νομίζεται ότι είναι ριφάρες. Βέβαια ο ίδιος ξέρει ότι παίζετε κουλάδια, αλλά δεν σας το λέει γιατί προκειμένου να παίξει ντραμς με μουσική από πίσω, θα καταπιεί και διασκευή της Πάολα σε κομμάτι του Πέτρου Γαΐτάνου. Συνήθως είναι αυτός που παίρνει muscle cars στο NFS για να πέφτει πάνω σου και να σε σπρώχνει στο πουθενά, ενώ διαλέγει τον warrior στα RPG και σκάει μύτη ουρλιάζοντας, με σπαθιά και τσεκούρια, σε ένα μέρος που δεν υπάρχει ψυχή.

Αφού σας έβαλα στην πραγματικότητα του Τριμπούρδελου, την επόμενη φορά θα σας αναλύσω τα είδη μουσικής που θα ακούσετε από τους Ελληνάρες.

James ($0)… Πως σου φάνηκε που δεν είπα ούτε μια φορά την λέξη Metallica?

Φτουυυυυυυυυυυυυυυυ ($0.72) -.-

By Agroviking

Playlist:

Septic Flesh – Shamanic Rite

Crossover – Trapped In Misery

Empathy – Crisis

Discretion – The Victory Is Mine

Aherusia - Archangels