Empathy - INTERVIEW

Έντονες Burzumikobathorικές επιρροές στην συγκεκριμένη πάντα, η οποία κατακλύζεται από ταλέντο και όρεξη για κάτι καλό.

Από το 2003 έχουν κυκλοφορήσει 2 demos με τίτλο Necrosis και Skotos αντίστοιχα. Αξίζουν την ακρόαση και με το παραπάνω, αφού στα τραγούδια τους μπορεί κανείς να διακρίνει την έντονη μυστικιστική ατμόσφαιρα και το παλιομοδίτικο, καθαρόαιμο black metal που παίζουν.

Αρκετά με τον πρόλογο, πάμε τώρα να δούμε τι είπαν οι EMPATHY στο Poser Disposer για την μπάντα σε μια γενικευμένη συνέντευξη που μας παραχώρησαν.
READ MORE...

''Πείτε μας 2 λόγια για την μπάντα...''

Καλησπέρα στους αναγνώστες.

Οι Empathy δημιουργήθηκαν το 2002 από μια παρέα 4 ατόμων. Μετά από πολλές προσθαφαιρέσεις μελών, καταλήξαμε στο σημερινό line up, με τον Misanthrope στις φωνές, τον Χάτζη στα τύμπανα, τον Δημήτρη και εμένα στις κιθάρες και τον Bill στο μπάσο. Ανέκαθεν ήμασταν μια live μπάντα και έτσι, (αν και γράφουμε δική μας μουσική) ποτέ δεν δώσαμε βάρος σε studio παραγωγές. Για να σου δώσω να καταλάβεις έχουμε 2 επίσημα demo και ένα mini CD όλα αυτά τα χρόνια. Το 2009 κάναμε ένα διάλειμμα 3 περίπου χρόνων, για να φτάσουμε στο σήμερα, πιο ορεξάτοι από ποτέ. 

''Ποιες είναι οι επιρροές σας?''

Μιας και στην μπάντα όλοι γράφουν μουσική και στίχους, δεν υπάρχουν σαφείς επιρροές. Το κάθε μέλος ακούει διαφορετικό είδος μουσικής και έτσι δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε επηρεασμένοι από κάποια συγκεκριμένη μπάντα. Θα σου απαντήσω λοιπόν ότι η μόνη μας επιρροή είναι το Metal και το Punk.

''Σε ποιο σημείο βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή?''

Όπως προείπα, μετά από ένα διάλειμμα τριών χρόνων περίπου, επανήλθαμε στην ενεργό δράση. Έχουμε δύο νέα μέλη με τα οποία συνεργαζόμαστε άψογα και προβάρουμε συνεχώς στο studio μας, ώστε να είμαστε 100% έτοιμοι για όσα θα έρθουν. Ετοιμάζουμε ένα play list με παλιά και νέα κομμάτια για live εμφανίσεις, ενώ ταυτόχρονα δίνουμε έμφαση στην δημιουργία νέων τραγουδιών, ώστε να γίνει πραγματικότητα το πρώτο μας full length album.

''Ποια είναι η καλύτερη στιγμή που ζήσατε σαν μπάντα και ποια η χειρότερη?''

Πολύ καλή αυτή η ερώτηση, γιατί μου δίνει την ευκαιρία να δώσω στους αναγνώστες σας να καταλάβουν τον πραγματικό λόγο ύπαρξης των Empathy. Οι καλύτερη στιγμή μας αναμφίβολα, ήταν και είναι η κάθε στιγμή που βρισκόμαστε όλα τα μέλη μαζί, είτε για πρόβα, είτε για καφέ, είτε για να λιώσουμε από τα ξύδια. Μην περιμένεις λοιπόν να αρχίσω να αραδιάζω ένα σορό γλυκανάλατες αηδίες, για αξιοπερίεργα σκηνικά που κάναμε κάπου, κάπως, κάποτε. Η χειρότερη στιγμή που μπορεί να έχει μια μπάντα, είναι η έλλειψη έμπνευσης. Ευτυχώς ακόμα δεν έχουμε ζήσει κάτι τέτοιο και ελπίζω να μην το ζήσουμε.

''Σας επηρεάζει η κρίση?''

Όπως τον μέσο Έλληνα, έτσι κι εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι από αυτόν τον "οικονομικό πόλεμο" και μιλάω πάντα σαν κάθε άτομο ξεχωριστά. Σαν μπάντα δεν μας επηρεάζει και τόσο πολύ βέβαια. Ο λόγος είναι ότι όλα τα μέλη (πλην του Δημήτρη ο οποίος μένει λίγο πιο μακριά), μένουμε κοντά στο ιδιόκτητο studio μας. Όλες μας οι ώρες κυλούν με σχεδόν μηδενικό κόστος. Άρα μπορούμε να προβάρουμε όσο θέλουμε, να αναλύουμε  μουσική και στίχους, δίχως την οικονομική πίεση που θα είχαμε, αν είχαμε να κάνουμε με την ενοικίαση ενός studio. 

''Με ποια μπάντα θα θέλατε να μοιραστείτε την ίδια σκηνή?''

Όπως είπα και πριν, λόγω του ότι ακούμε διαφορετικά είδη μουσικής μεταξύ μας, αν ήταν μια μπάντα που θα μας άφηνε όλους ικανοποιημένους, αυτή θα ήταν οι Slayer σίγουρα. Από την άλλη, μια πιο λεπτομερή λίστα με τις μπάντες που θα γουστάραμε να παίξουμε μαζί, είναι οι Sepultura, Moonspell, Immortal.

''Πώς βλέπετε το Metal στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια?''

Η απάντηση μου θα πειράξει πολλούς και το ξέρω. Αλλά είναι αυτά που έχω δει όσα χρόνια είμαι στην σκηνή και δεν έχω λόγο να κρύψω τίποτα.

Τι περιμένεις να απαντήσω λοιπόν για μπάντες, που φτιάχνονται από έναν από τους πιο ταλαντούχους αλλά ταυτόχρονα ξιπασμένους λαούς του κόσμου? Πολύ ταλέντο και απίστευτες ιδέες που όμως καλύπτονται από απύθμενο κόμπλεξ, ρουφιανιά, σνομπάρισμα και τεμπελιά. Όπως ο μέσος Έλλην δηλαδή. Όπως καταφέραμε να χωρέσουμε στην ίδια βουλή τον Μπαρμπαρούση και την Ρεπούση και τους αφήνουμε παρέα να μας θεωρούν πρόβατα, έτσι είμαστε και στην metal σκηνή μας. Άλλα ντ'άλλων. Σάπιοι ως το κόκαλο. Με 3 πρόβες ο κάθε μπετόβλακας έχει προσπεράσει τους  Rotting Christ και τους θεωρεί λίγους, τολμώντας να συγκρίνει το μίασμα του που αποκαλεί μπάντα, με τους (αν όχι μοναδικούς), ελάχιστους πρεσβευτές μας στο εξωτερικό. Ευτυχώς υπάρχουν μερικές μπάντες και μουσικοί, που ξέφυγαν από τα ελληνικά δεδομένα και βλέπω ότι υπάρχει μια μικρή ελπίδα. Άξιοι αναφοράς λοιπόν ελάχιστοι, αλλά πραγματικά καλοί. Οι υπόλοιποι μου μένουμε Ελλάδα, ας φάμε ο ένας τον άλλο, με πισώπλατες μαχαιριές και ρουφιανιλίκι, μέχρι να πατήσουμε στα πτώματα άλλων μπας και αναρριχηθούμε. Αφού μόνο για αυτό είμαστε ικανοί.

''Κάπου εδώ να σας ευχαριστήσω. Κλείστε με ένα μήνυμα..''

Το μοναδικό μήνυμα που αντιπροσωπεύει τους Empathy αυτή την στιγμή, είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και μετά πολύ δουλειά, σε όλους τους τομείς. Είτε μουσικά είτε κοινωνικά.

Ευχαριστούμε για την φιλοξενία Πάνο.