Πέρασαν κιόλας 26 χρόνια...

Στο Ljungby (δεν ξέρω πώς προφέρεται) της Σουηδίας πριν από 26 χρόνια, ''χάθηκε'' πιθανόν ο μεγαλύτερος μπασίστας όλων των εποχών ονόματι Cliff Burton! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Η ΖΩΗ ΤΟΥ!
O Clifford Lee Burton γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1962 από τους γονείς Jan και Ray. Το ενδιαφέρον του για τη μουσική άρχισε στην ηλικία των 10, όταν ο πατέρας του σύστησε την κλασσική μουσική, ενώ παράλληλα έκανε και μαθήματα πιάνου. Η κλασσική μουσική σιγά σιγά έγινε Country, η οποία με την σειρά της έγινε Blues, Rock με αποτέλεσμα να αλλάξει όργανο και να αρχίζει να παίζει διασκευές από Black Sabbath, Misfits και Thin Lizzy. Ήδη όταν ήταν ακόμα έφηβος, είχε την δική του μπάντα με όνομα EZ-Street, όπου συμμετείχε και ο μελλοντικός κιθαρίστας των Faith No More, Jim Martin καθώς και ένας από τους ''πολλούς'' drummers του Ozzy, Mike Bordin. To 1982, με την τρίτη του κατά σειρά μπάντα Trauma (ενδιάμεσα είχε σχηματίσει και τους Agents of Misfortune) ταξίδεψε στο Los Angeles, για ένα show εκ του οποίο το κοινό, απαρτίζονταν από τους James Hetfield και Lars Ulrich οι οποίοι έψαχναν μπασίστα, καθώς ο Ron McGovney είχε αποχωρήσει! Η αλήθεια είναι ότι ο Cliff έπαιξε το this amazing shredding (αργότερα Anathesia-Pulling Teeth) με δάχτυλα σε κλασσική κιθάρα, αλλά οι 2 ιδρυτές των Metallica είχαν πάρει την απόφασή τους! Ο Cliff Burton μπήκε στην μπάντα ηχογραφώντας μαζί τους το Megaforce Demo, το No life Till Leather και τα άλμπουμ Kill em all, Ride the Lighting και Master Of Puppets. Συνέφερε επίσης και στο γράψιμο κάποιων κομματιών όπως το Anathesia (που είναι δικό του) και το For Whom The Bell Tolls.

ΘΑΝΑΤΟΣ

Σεπτέμβρης του 86, στα πλαίσια του Ευρωπαικού Tour, οι Metallica ταξιδεύουν στην προαναφερθείσα περιοχή της Σουηδίας, με το tour bus. Αργά το βράδυ και οι 4 φίλοι περνάνε καλά πίνοντας μπύρες και παίζοντας χαρτιά.Του Cliff του έρχεται μια τραγική όπως αποδείχθηκε ιδέα. Ο πρώτος παίχτης που θα τραβούσε τον Άσο μπαστούνι θα ήταν και αυτός που θα κοιμόταν στο ένα από τα τρία κρεβάτια που διέθετε το λεωφορείο, καθώς πάντα κάποιος από τους τέσσερις την ''πλήρωνε'' και κοιμόταν σε κάθισμα. Ο Cliff ήταν αυτός που τράβηξε πρώτος το συγκεκριμένο χαρτί υποδεικνύοντας στον Kirk Hammett να του δώσει το κρεβάτι στο οποίο είχε κοιμηθεί την προηγούμενη βραδιά. Κάπου στις 4 τα ξημερώματα τα φώτα για τον Cliff έσβησαν ακαριαία.
Ο οδηγός του λεωφορείου χάνει τον έλεγχο, λόγω πάγου σύμφωνα με τον ίδιο, και το λεωφορείο ανατρέπεται. Όλοι βγαίνουν με λίγες γρατζουνιές και μερικά χτυπήματα. O James Hetfield θέλει να σιγουρευτεί πως όλοι είναι καλά και τους ρωτάει έναν έναν. Φωνάζει και τον Cliff όμως δεν παίρνει απάντηση. Σύμφωνα με μαρτυρίες του Frontman των Metallica, όταν κατάλαβε ότι Cliff ήταν κάτω από έναν ολόκληρο λεωφορείο άρχισε να τρέχει με το εσώρουχό του στο δρόμο και να ψάχνει να βρει το σημείο του πάγου που πάτησε ο οδηγός. Για πολλούς μήνες αργότερα έβλεπε το ίδιο όνειρο φωνάζοντας το όνομα του αδικοχαμένου μπασίστα στον ύπνο του.

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Για πολλούς, o Cliff Burton θεωρείτε ο πιο γρήγορος και ο καλύτερος μπασίστας όλων των εποχών. Το 2009 εντάχθηκε, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των Metallica στο Rock'n'Roll Hall of Fame. Τον Κλιφ εκπροσώπησαν οι γονείς του, ενώ τον λόγο πήρε ο πατέρας του, Ρέι Μπάρτον.Το τραγούδι των Megadeth, In My Darkest Hour, από τον δίσκο So far, so good, so what?, σύμφωνα με τον τραγουδιστή και κιθαρίστα της μπάντας, Ντέιβ Μαστέιν, είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Κλιφ Μπάρτον, καθώς, όπως έχει δηλώσει, επνεύστηκε τη μουσική του όταν έμαθε τα νέα για το θάνατό του. Το τραγούδι αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή της μπάντας, η οποία το παίζει σε κάθε συναυλία της.

Οι thrash metal μπάντες Anthrax και Metal Church αφιέρωσαν τους δίσκους Among the Living και The Dark αντίστοιχα στη μνήμη του Μπάρτον.

Ο Τζόι Μακ Κλάιβερ, μουσικός δημοσιογράφος και συγγραφέας έγραψε το 2009 το βιβλίο To Live Is To Die: The Life And Death of Metallica's Cliff Burton, τη βιογραφία του χαρισματικού μπασίστα.