Αλέξανδρος Τιτκώβ Interview

Ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει τον Jim Carrey να τον κοιτάζει αμήχανα. Ο άνθρωπος που καυτηριάζει με φοβερό τρόπο την επικαιρότητα μέσα από τα βίντεό του στο youtube, τα οποία έχουν δεκάδες χιλιάδες προβολές. Ο Αλέξανδρος Τιτκώβ λοιπόν μας μίλησε σχετικά με τον τρόπο που βλέπει το Metal και γενικά την μουσική...

‘’Καλησπέρα Άλεξ, χαίρομαι πολύ που δέχτηκες να γίνει η συνέντευξη. Ας αρχίσουμε με τα κλασσικά. Ποιο είναι το αγαπημένο σου άλμπουμ όλων των εποχών?’’

Πολύ χάρηκα κι ο ίδιος που επιτέλους αναγνωρίζεται η τρομερή μουσική ευφΐα μου. Είμαι μεταλλάς επειδή δεν κουρεύομαι. Πάρτε λίγα από τα φώτα μου.

Το μόνο album που παρέμεινε για εμένα το ίδιο ωραία για καιρό κι ακόμα το ακούω με την ίδια ευχαρίστηση είναι το The Black Halo των Kamelot. Ζήτημα χρόνου είναι να αλλάξω γνώμη, βέβαια.

 READ MORE...

‘’Ποια μπάντα πιστεύεις κατέχει τον θρόνο στο βασίλειο του Μέταλ?’’

Όχι κάποια που ακούω. Αντικειμενικά, μάλλον είναι κάποια που επηρέασε πολλούς (Black Sabbath, Iron Maiden κ.α.). Αλλά, ας πούμε, μία μπάντα που μ' αρέσει πολύ και θεωρώ καθοριστική για την metal είναι οι Helloween. Ελπίζω μία από τις πιο σύγχρονες μπάντες (φάσης progressive/technical death ή djent) να αναδειχθεί ως το νέο μεγαλούργημα και να μπούμε για τα καλά σε ένα νέο κίνημα για όλη την metal.

‘’Ποια μπάντα σου τη δίνει τρελά και για ποιο λόγο?’’

HORSE the band τελευταία, γιατί είναι στον στίχο 50% χαβαλές και 50% σωστή τέχνη. Το -core στοιχείο είναι ανεβαστικό, κι αυτοί το συνδυάζουν με 8-bit μουσική που δίνει κι έναν εύθυμο χαρακτήρα. Μου έχει κάνει εντύπωση κι η νοοτροπία τους για την μουσική και η αφοσίωση που έχουν για αυτό που κάνουν.

‘’Ποιο άλμπουμ άκουσες τελευταία και πως το έκρινες?’’

Ήταν το 01011001 των Ayreon. Έχοντας πωρωθεί και λίγο με Pink Floyd φέτος, μου άρεσαν πολύ τα progressive rock στοιχεία που είχε το album και μαζί η γενική ψυχεδέλεια που έδινε έναν επικό χαρακτήρα στην υπόθεση του album. Καλά, είναι που είναι ο Arjen Lucassen μεγαλοφυΐα, έφερε άλλους τόσους ταλαντούχους στο supergroup του κι άγγιξε την τελειότητα. Σκέτο ταξίδι το 01011001.

‘’Πως βλέπεις τα τελευταία χρόνια την Ελληνική σκηνή?’’

Δεν μπορώ να την συγκρίνω με τα προηγούμενα, γιατί δεν ξέρω πως ήταν πριν! Αλλά βλέπω πως ο κόσμος ενημερώνεται χάρη στο internet και βρίσκουν πολλές μπάντες που γουστάρουν. Όσον αφορά την Ελληνική metal γενικά, ξεχωρίζω τους Septic Flesh, οι οποίοι είναι αντάξιοι της παγκόσμιας metal σκηνής. Από νέες μπάντες που βγαίνουν τώρα, μ' αρέσουν οι Wings In Motion.

‘’Core! Metalcore, Thrashcore, Deathcore. Ποια είναι η άποψή σου γενικά για το Core?’’

Μεγάλος fan της metalcore/hardcore, μόνο να μην gayίζει τρομερά. Έχω μερικά όρια, δεν θα ακούσω ποτέ, π.χ., Asking Alexandria. Δεν κατάλαβα ποτέ το μίσος που έχουν οι "trve metalheads" και καλά, μουσική είναι κι αυτό. Δεν φτάνει που η metal παραγκωνίζεται και έχει παρεξηγηθεί από ανθρώπους ακόμα κι εν έτει 2012, πάμε τώρα να χωρίσουμε κι άλλο τους fans; Όπως είπε κι ένα top comment στο YouTube: "Thumbs up if you're listening this in 1987!".

‘’Σχεδίασέ μας το ιδανικό Big 4 για σένα’’

HORSE the band, Becoming The Archetype, Underoath και In Fear And Faith. Όλα απωθημένα, μπάντες που μάλλον δεν θα έρθουν ποτέ Ελλάδα.

‘’Για το τέλος θα ήθελα να σε ξαναευχαριστήσω και να σου ζητήσω να μου πεις ποιος είναι ο απόλυτος ύμνος για το Μέταλ.’’

Δεν ξέρω, με εκνευρίζει η κουλτούρα της metal που αποκτάει φανατικούς και γίνεται σαν θρησκεία. Θα αυτοκτονούσα αν δεν υπήρχε μουσική, αλλά δεν μπορώ προσωπικά να την θεοποιήσω τόσο. Η αυτοαναφορικότητα είναι σπαστική στην metal (όπως και στην rap πάρα πολύ). Άντε, ας πούμε το Are You Metal? των Helloween, γιατί είναι το πρώτο που μου έρχεται στο νου.